Στην αγκαλιά της Ντεζιρέ, Ύψιλον, 1980.

*    *    *    *    *

Είθισται, σε ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα να αναφέρεται η ημερομηνία γεννήσεως του ποιητή και, εφόσον έχει επέλθει το μοιραίον, εκείνη του θανάτου. Στην περίπτωση του Πάνου Θεοδωρίδη, θεωρούμε άσκοπο να βαρύνουμε τον αναγνώστη με τέτοιες πληροφορίες που τίποτα δε θα πρόσθεταν στη βαθύτερη κατανόηση του έργου του. Ίσως είναι προτιμότερο να σημειώσουμε ότι υπήρξε ένας διεισδυτικός αρχαιολόγος, ένας ικανός ζωγράφος, ένας ιδιοφυής ιστορικός, ένας εκρηκτικός ηθοποιός και να επιμείνουμε σε μερικές εικόνες όπως εκείνη όπου το λινό λευκό κουστούμι του συνδυαζόμενο αρμονικά με ένα ζευγάρι λευκές μεταξωτές κάλτσες, ολοκληρώνονταν στα καφέ σανδάλια του, ενώ στα ατίθασα κύματα της κόμης του επέπλεε ένα επίσης λευκό ψαθάκι.
     Φίλε αναγνώστη, που με αγάπη σκύβεις πάνω στην ποίηση του Πάνου Θεοδωρίδη, μην παρασυρθείς διαβάζοντας στίχους του πικρούς για τον Σεφέρη, τον Ελύτη και τον Ρίτσο ή άλλους μεγάλους ποιητές και του καταλογίσεις ζήλεια, φθόνο ή άλλο ταπεινό. Ό,τι περισσότερο ποθούσε στη ζωή του ήταν να τους μοιάσει.

Γιάννης Παναγιωτόπουλος
Στην αγκαλιά της Ντεζιρέ, οπισθόφυλλο.