Ταινία του Φώτου Λαμπρινού στην οποία ο Πάνος Θεοδωρίδης συμμετείχε ως σεναριογράφος, επιστημονικός σύμβουλος και ηθοποιός.
Η ταινία παρουσιάστηκε στο 28ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (Θεσσαλονίκη, 4-11 Οκτωβρίου 1987).

*    *    *    *    *

Ο Ξένος, ένα ορφανό παιδί από το χωριό Δοξόμπους, μεγαλώνει στη δίνη ενός εμφυλίου πολέμου. Πρώτα υιοθετείται από τον πρωτόγερο του χωριού, αργότερα όμως αυτός τον παραδίδει στο γειτονικό μοναστήρι, όπου διαμένει επτά χρόνια – όσο σχεδόν διαρκεί ο εμφύλιος. Τέλος προσχωρεί στο στρατόπεδο των επαναστατών και διεκδικητών του θρόνου. Είναι ικανός πολεμιστής και ανεβαίνει αλματωδώς τα σκαλοπάτια της στρατιωτικής ιεραρχίας. Όταν ο νέος βασιλιάς καταλαμβάνει το θρόνο, μοιράζει ως δώρο διάφορες περιοχές. Στον Ξένο δωρίζει το ίδιο το χωριό του, το Δοξόμπους. Με ηγέτη και άρχοντα, το χωριό είναι σίγουρο ότι θα μπάθει να ζει εντελώς διαφορετικά από τον ήσυχο, ειρηνικό και σχεδόν ανέμελο τρόπο που ζούσε μέχρι τώρα.

Παραγωγή: Φώτος Λαμπρινός – Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός
Σενάριο: Πάνος Θεοδωρίδης, Φώτος Λαμπρινός
Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Σκηνογράφος: Μικές Καραπιπέρης
Ενδυματολόγος: Ιωάννα Παπαντωνίου
Μοντάζ: Αριστείδης Καρύδης-Fuchs
Ηχοληψία: Γιάννης Χαραλαμπίδης
Ερμηνευτές: Νίκος Βρετός, Βασίλης Γκόπης, Στέλιος Καπάτος, Βαρβάρα Μαυρομάτη, Τάσος Παλαντζίδης, Στέφανος Κυριακίδης, Λάζαρος Ανδρέου

[Από την παρουσίαση της ταινίας στον κατάλογο του Φεστιβάλ]

*    *    *    *    *

Δοξόμπους

Μεσαίωνας, 14ος αιώνας, 1322-1327, και ένας εμφύλιος πόλεμος έχει ξεσπάσει στο Βυζάντιο.
Στα Βυζαντινά χρόνια με το όνομα Δοξόμπος ή Δοξόμπους αναφέρεται ο Μύρκινος, του Δήμου Νέας Ζίχνης και πιθανολογείται ως ένας από τους παράλιους οικισμούς της αρχαίας Κερκινίτιδας λίμνης (σήμερα αποξηραμένης λίμνης Αχινού), όπως αναφέρει το wikipedia.

Το “Δοξόμπους” έχει 34 χρόνια που γυρίστηκε. Γνώρισε απίστευτη κατακραυγή από το κοινό, χάρη στην κραυγή του Νίκου Κούνδουρου και στον δεύτερο Εξώστη του φεστιβάλ του 1987.

Αμφότερα δίκαια, επειδή θεωρήθηκε ακατανόητο και μπερδεμένο, καθώς αυτό που θεωρείς αποξενωμένο ασκείσαι να το σιχαίνεσαι. Μετά από τόσα χρόνια, ίσως φαίνεται απλώς βαρετό. Κι αυτό οφείλεται στην τεκμηρίωση του σεναρίου: δεν υπάρχει παίγνιο, συσχέτιση με το παρόν, μήτε καν κάποια συμπάθεια στην εξίσωση Βυζάντιο=παπάδες και ίντριγκες.

Το σενάριο έχει ελάχιστα μη πραγματικά στοιχεία. Το Δοξόμπους, σήμερα Μύρκινος, χωριό στο έβγα του Πανακος (Αγγίτη) στην Στρυμονική λεκάνη, στον μεσαίωνα ήταν χωριό της αγιορείτικης Λαύρας και υπάρχει το “πρακτικό” του, ήτοι ένας κατάλογος παροίκων και άλλων κατοίκων, οι περιουσίες τους και τα ονόματά τους. Από αυτήν την πηγή βαφτίστηκαν τα πρόσωπα της ταινίας. Τα υπόλοιπα, ήτοι οι συγκρούσεις πριν και κατά τον εμφύλιο των Ανδρονίκων ήταν πιο γνωστά.

Η ταινία υποτίθεται πως ήταν στο κλίμα μεταξύ παραδοσιακών ανθρώπων και άλλων που ξένιζαν με τη συμπεριφορά τους, ακόμη και τότε. Οι περισσότεροι ηθοποιοί από το ΚΘΒΕ, διευθυντής φωτογραφίας Αρβανίτης, σκηνογράφος ο Μικές Καραπιπέρης, ενδυματολόγος η Ιωάννα Παπαντωνίου, η προεργασία κράτησε τέσσερα χρόνια. Γυρίσματα στην Αγία Αναστασία, αυλή και τοξωτά εσωτερικά, εκβολή Στρυμόνα, εκβολές Αξιού, Άγιος Ανδρέας Περιστεράς, και “Δοξόμπους” ο οικισμός “Νερόμυλος” πάνω από τα Φλογητά προς Βάβδο. Επίσης, Πρέσπες. Σκηνοθεσία Φώτου Λαμπρινού. Στην ταινία παίζουν πολλοί γνωστοί και φίλοι.

Πάνος Θεοδωρίδης
[πηγή: www.serresparatiritis.gr (ανάκτηση 28.7.2025)]