Μαζί με τον αδελφικό του φίλο Μιχάλη Φραντζεσκάκη, ξεκινούν ένα ταξίδι προς την Κωνσταντινούπολη, με σκοπό να φοιτήσουν στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και, ως ιερωμένοι πλέον, να περάσουν στη Μακεδονία. Ωστόσο, ο Μακεδονομάχος οπλαρχηγός Ιωάννης Καραβίτης τους αποτρέπει από αυτό το σχέδιο, τους γυρίζει πίσω και τους συστήνει στο Μακεδονικό Κομιτάτο. Κατόπιν εντολής του Μακεδονικού Κομιτάτου της Αθήνας, αναχωρούν για την περιοχή της Φλώρινας ως δάσκαλοι για το σχολικό έτος 1907–1908. Ως Τούρκοι υπήκοοι, διορίζονται σε γειτονικά χωριά, απ’ όπου, καλυμμένοι υπό την ιδιότητα του δασκάλου, προσφέρουν τη συμβολή τους στον Μακεδονικό Αγώνα.